Κατανόηση του DORA: Τα Βασικά

Ο Κανονισμός για την Ψηφιακή Επιχειρησιακή Ανθεκτικότητα (DORA) είναι ένας κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που στοχεύει στην ενίσχυση της ψηφιακής ανθεκτικότητας των χρηματοπιστωτικών οντοτήτων. Ο DORA θεσπίζει ένα δεσμευτικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ICT) για τον χρηματοπιστωτικό τομέα της ΕΕ και τέθηκε σε ισχύ στις 17 Ιανουαρίου 2025. Γιατί είναι απαραίτητος ο DORA; Ο χρηματοπιστωτικός τομέας εξαρτάται όλο και περισσότερο από την τεχνολογία και τις τεχνολογικές εταιρείες για την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Αυτό καθιστά τις χρηματοπιστωτικές οντότητες ευάλωτες σε κυβερνοεπιθέσεις ή περιστατικά. Όταν δεν αντιμετωπίζονται σωστά, οι κίνδυνοι ICT μπορούν να οδηγήσουν σε διακοπές των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που προσφέρονται διασυνοριακά. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να έχει αντίκτυπο σε άλλες εταιρείες, τομείς, ακόμη και στην υπόλοιπη οικονομία, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία της ψηφιακής επιχειρησιακής ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και αυτό είναι το σημείο όπου ο DORA τίθεται σε εφαρμογή. Τι καλύπτει ο DORA; Ο DORA φέρνει εναρμόνιση στους κανόνες που σχετίζονται με την επιχειρησιακή ανθεκτικότητα για τον χρηματοπιστωτικό τομέα, εφαρμόσιμους σε 20 διαφορετικούς τύπους χρηματοπιστωτικών οντοτήτων και παρόχους υπηρεσιών ICT τρίτων και συγκεκριμένα: Διαχείριση κινδύνων ICT: Αρχές και απαιτήσεις σχετικά με το πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων ICT. Διαχείριση κινδύνων ICT τρίτων: Παρακολούθηση τρίτων παρόχων κινδύνων. Βασικές συμβατικές διατάξεις. Δοκιμές ψηφιακής επιχειρησιακής ανθεκτικότητας: Βασικές και προηγμένες δοκιμές. Περιστατικά που σχετίζονται με ICT: Γενικές απαιτήσεις. Αναφορά σημαντικών περιστατικών που σχετίζονται με ICT στις αρμόδιες αρχές. Ανταλλαγή πληροφοριών: Ανταλλαγή πληροφοριών και πληροφοριών σχετικά με κυβερνοαπειλές. Εποπτεία κρίσιμων τρίτων παρόχων: Πλαίσιο εποπτείας για κρίσιμους τρίτους παρόχους ICT. Ποιοι επηρεάζονται από τον DORA; Ο κανονισμός DORA εφαρμόζεται στον χρηματοπιστωτικό τομέα της ΕΕ και στους προμηθευτές υπηρεσιών ICT σε αυτόν τον τομέα - ανεξάρτητα από το πού εδρεύουν αυτοί οι προμηθευτές και συγκεκριμένα: Πιστωτικά ιδρύματα. Ιδρύματα πληρωμών. Πάροχοι υπηρεσιών πληροφοριών λογαριασμού. Ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος. Επενδυτικές εταιρείες. Πάροχοι υπηρεσιών κρυπτοστοιχείων και εκδότες στοιχείων αναφοράς περιουσιακών στοιχείων. Κεντρικά αποθετήρια τίτλων. Κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι. Χώροι διαπραγμάτευσης. Αποθετήρια συναλλαγών. Διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων. Εταιρείες διαχείρισης. Πάροχοι υπηρεσιών αναφοράς δεδομένων. Επιχειρήσεις ασφάλισης και αντασφάλισης. Βασικοί πυλώνες του DORA Για την επίτευξη των στόχων του, ο DORA βασίζεται σε πέντε θεμελιώδεις πυλώνες που συλλογικά στοχεύουν στην ενίσχυση της ψηφιακής ανθεκτικότητας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και συγκεκριμένα: Διαχείριση Κινδύνων ICT: Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να εφαρμόσουν ολοκληρωμένα πλαίσια διαχείρισης κινδύνων για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και τον μετριασμό των κινδύνων που σχετίζονται με την τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνιών (ICT). Αυτό περιλαμβάνει την αξιολόγηση των κινδύνων τόσο από εσωτερικά συστήματα όσο και από τρίτους παρόχους. Δοκιμές Επιχειρησιακής Ανθεκτικότητας: Τα ιδρύματα υποχρεούνται να δοκιμάσουν την ψηφιακή επιχειρησιακή τους ανθεκτικότητα μέσω διαφόρων αξιολογήσεων και προσομοιώσεων. Αυτές οι δοκιμές βοηθούν στον εντοπισμό αδυναμιών και διασφαλίζουν ότι τα συστήματα μπορούν να αντέξουν τις διαταραχές. Αναφορά περιστατικών: Η έγκαιρη ανίχνευση και αναφορά περιστατικών που σχετίζονται με ICT είναι ζωτικής σημασίας σύμφωνα με τον DORA. Οι χρηματοπιστωτικές οντότητες πρέπει να έχουν πρωτόκολλα για την έγκαιρη αναφορά περιστατικών στις ρυθμιστικές αρχές, ελαχιστοποιώντας τον αντίκτυπο στις λειτουργίες και τους πελάτες. Ανταλλαγή πληροφοριών: Ο DORA ενθαρρύνει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να μοιράζονται πληροφορίες για απειλές και πληροφορίες σχετικά με κυβερνοκινδύνους με σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη. Αυτή η συλλογική προσέγγιση ενισχύει τη συνολική ανθεκτικότητα εντός του χρηματοπιστωτικού οικοσυστήματος. Ο DORA απαιτεί από τις χρηματοπιστωτικές οντότητες να διαθέτουν ένα τεκμηριωμένο πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων ICT που να τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους ICT γρήγορα, αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα και να διασφαλίζουν ένα υψηλό επίπεδο ψηφιακής επιχειρησιακής ανθεκτικότητας και αυτό πρέπει να υποστηρίζεται από τακτικές δοκιμές. Επιπλέον, οι χρηματοπιστωτικές οντότητες πρέπει να διαθέτουν μια διαδικασία διαχείρισης περιστατικών που σχετίζονται με ICT για τον εντοπισμό, τη διαχείριση και την κοινοποίηση περιστατικών που σχετίζονται με ICT καθώς και να διαχειρίζονται τον κίνδυνο τρίτων ICT ως αναπόσπαστο στοιχείο του κινδύνου ICT εντός του πλαισίου διαχείρισης κινδύνων ICT. Συνολικά, ο DORA στοχεύει στην εναρμόνιση των κανόνων διαχείρισης κινδύνων σε ολόκληρη την ΕΕ, επιδιώκοντας να εξαλείψει τυχόν κενά, αλληλεπικαλύψεις και συγκρούσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν μεταξύ αντιφατικών κανονισμών σε διαφορετικά κράτη της ΕΕ ενώ παράλληλα διασφαλίζει ότι κάθε ίδρυμα τηρεί το ίδιο πρότυπο.